მათ დიდი თვალები აქვთ, საინტერესო ისტორიები და ცოცხალი ემოციები. უყვართ , სძულთ,იბრძვიან, ერთმანეთს ეხმარებიან , მოკლედ სავსე ადამიანურ სისტემას ქმნიან და მარტივად ანიმე პერსონაჟები ეწოდებათ.თუ თვლით, რომ ეს მხოლოდ საბავშო გასართობია და საამისოდ უკვე გაიზარდეთ, შემიძლია თამამად გირჩიოთ ანიმე, რომელიც სრულიად სხვა კუთხით დაგანახებთ ამ სფეროს.
1988 წელს რეჟისორმა ტაკაჰატა ისაომ შექმნა ანიმე ფილმი "ციცინათელების სამარხი"(Hotaru no Haka ) ,რომელიც იქცა ომის თემაზე შექმნილ ერთ-ერთ ყველაზე ძლიერ დრამად.
პირველად ანიმეს სამყაროთი ამ ფილმის გამო დავინტერესდი და დღემდე რჩება ჩემს ფავორიტად,თუმცა მისი სიმძიმის გამო ხშირად ვერ ვუყუყრებ.
"ციცინათელების სამარხი" მოგვითხრობს და ძმის სიეტას და სეცუკოს ისტორიას, რომლებიც ომის გამო დაობლდნენ და ერთმანეთის მეტი არავინ დარჩათ.ფილმი სავსეა ადამიანური ურთერთობებით, სეცუკოს მხიარული სიცილითა და ციცინათელების მანათობელი შუქით.
ფილმი აკიუკი ნოსაკა ამავესახელწოდების რომანზეა აგებული,რომელიც ავტობიოგრაფიულია. ნოსაკას მეორე მსოფლიო ომის დროს პატარა და გარადაეცვალა შიმშილით.
2005 წელს ტელეეკრანებზე ანიმეს კინოვერსიაც გამოვიდა.
ანიმეს მთლიანი შინაარსის დაწერას აზრი არ აქვს, რადგან არსებობს ფილმები ,რომლებიც უნდა ჰქონდეს ადამიანს ნანახი. "ციცინათელების სამარხიც" მათ რიცხვს განეკუთვნება.
თუ ბოლოს ვეღარ მოითმენთ და თვალზე ცრემლიც მოგადგებათ, ჩათვალეთ რომ ის საოცარ ხელოვნებას ეზიარეთ, რომელსაც იაპონური ანიმაცია ჰქვია.
ვერ ვაღირსე ამის ნახვა რაა
ReplyDeleteგირჩევ დეიდ ნახო :)
ReplyDelete